Ve Eylül gelir damdan düşer gibi
henüz tutunamamışken sevgiye
dikilir karşıma gecenin sevgisizliği...
Saatlerce süren o sevişmeler
ahh! o kuzguni sevişmeler
yerini bırakınca sessizliğe
muhtaç olduk sabah güneşinin teşekkürüne...
Unutulsun diyerek zorla kapatılınca
kapılar
pencereler
suçunu itiraf ederdi
her kapıyı anahtarsız açan cümleler...
Her baharda demlenir gidişler
kirlenir yürekler etraflıca
yine aynı masal kandırır bizi
aslında gizliden gizliye kalmıştır gidenler...
Ve Eylül gelir ansızın aşikâr
artık dilenme hakkı yoktur bize
kayıptır ardı ardına kayan yıldızlar...
Gökyüzünde çürümek vardı şimdi
duymasın toprak huysuzlanır sarılır sıkıca
bırakır diye bir umut beklerken
yarım kalan aşkların altında
rastladım imzama...
Sensiz de yaşanılır gibi bu dünya
sahipken sırt çevirdiklerimin
çoktan yok olduğunu görünce
ait oldum hayatın boşluğuna...
ŞİMDİ BENİ SORANLARA
GÜNAHLARIMDAN MI BAHSEDEYİM
YOKSA SENDEN Mİ?
Ve Eylül gelir hiç bekletmeden
yalnızlığımızı yaz ayları bile unutturamamışken...
Ağustos-Eylül 2011
---
Yapı Kredi Yayınları tarafından hazırlanan ve editörlüğünü Murat Yalçın'ın yaptığı “aylık edebiyat dergisi” 'Kitap-lık'a göndermeyi düşündüğüm sonra vazgeçtiğim şiirim... Ömer Yalçın'a da yardım 'mail'i için teşekkürler.
İnsan sevgisi her dem taze kalsın...
